Februari is begonnen. Voor mij is dat wel zo’n moment. Zo’n moment van pffff hoelang nog? Wanneer wordt die zon weer sterker? Wordt het weer warmer? Word ik weer gevoed in plaats van op mijn reserves te lopen? Alle kracht moet ik nu letterlijk en figuurlijk uit mijzelf halen. En al mijn mankementjes worden daardoor zichtbaar en voelbaar. Ik ben uitgeput aan het eind van de dag. Voel dat ik constant een verkoudheidje of ander virusje heb te bestrijden. En omdat ik fysiek zo moe ben, heb ik de hele dag door honger. Dus “verwen” ik mezelf met voeding waar ik echt niet méér energie van krijg. Ik stap ook niet graag op de fiets de laatste tijd en ben moeilijk in beweging te krijgen. Daar heb ik dan natuurlijk allerlei gegronde redenen voor. En, o ja dan heb je nog dat mentale aspect. Waar doe ik het eigenlijk allemaal voor? De inspiratie is ver te zoeken? Hoe zit dat bij jou? Herkenbaar?

 

De winterblues, elk jaar is die er weer. Floept die ergens onaangekondigd omhoog. Waarom? Die vraag houdt mij vandaag bezig. Waarom loopt onze mens soort daar telkens weer zo midden in de winter tegenaan?

Zou de rest van de natuur dit ook hebben? De vogels ook een moment hebben van een winterdip. Dat ze het gewoon allemaal even niet zien zitten? De bomen even geen zin meer hebben om rechtop te staan?

 

Één blik naar buiten (en ik woon nota bene midden in een bosrijk gebied) en ik realiseer mij hoever ik van “die natuur” af sta. Mijn tuin heeft ondertussen een enorme metamorfose ondergaan. Van sparkling groen en felle kleurtjes naar sober grijs, groen en bruine tinten. Alleen het minimale aan planten en bomen laat zich nu zien. En de buizerd die hier regelmatig rond vloog, heeft zijn activiteiten vermindert. Eekhoorntjes springen hier ook niet meer rond. “De natuur” is letterlijk in rust. Alle energie is naar binnen gekeerd. En het ziet er in al haar soberheid zo mooi en content uit.

 

Mijn eigen metamorfose daarentegen is ver te zoeken. Het uitgangspunt is nog elke dag net zo fel te stralen als een half jaar geleden. En in het begin van het nieuwe jaar zijn de doelen gezet en heb ik mezelf de druk opgelegd om op volle kracht vooruit te racen. Geen tijd om stil te staan. Alsof 1 januari een natuurlijk moment is om weer aan iets nieuws te beginnen? Enige echt zichtbare veranderingen hebben te maken met mijn warmere kleding en schoenen. En dat ik bijvoorbeeld niet meer buiten in de tuin diner. En eigenlijk ben ik het liefst binnen…. Misschien begint daar mijn metamorfose?

 

En ik weet dit dus. Dit naar binnen keren in de winter. Maar het fysieke en figuurlijke aspect worden mij eigenlijk nu pas weer duidelijk. Naar binnen keren betekent ook mijn aandacht richten op de essentie van wat ik nodig heb. Er is gewoon minder energie beschikbaar voor al het “andere”. Ik realiseer mij weer dat ik onderdeel ben van “die natuur”. En dat doorhollen volledig tegen mijn eigen natuur in gaat. Hoe arrogant eigenlijk te denken dat ik slimmer en sterker ben dan de natuur?

 

Dus misschien moet ik het geen winterblues noemen maar zijn het meer winterclues die eindelijk het moment aankondigen van omslag i.e. acceptatie van en overgave aan mijn nieuwe soberder levensstijl.

 

Een bewust moment van aanpassing. De rust vinden in mezelf. Blij zijn met het minimale. Niet naar meer, meer, meer maar juist naar minder, minder, minder verlangen. In lijn met mijn natuur leven. Voor mij betekent dat bijvoorbeeld:

 

1. Meer rust nemen door vroeger naar bed te gaan en door vaker tussendoor korte pauzes te nemen.

2. Voeding eten die rijk is aan alle opgeslagen vitaminen die ik tekort kom (C & D ) en geen “streng” diëet volgen

3. Niet mezelf tot het uiterste “kapot” sporten

4. Meer tijd nemen om naar al mijn gedachten te luisteren, bijvoorbeeld door stilte momenten in te lassen of een notitie boek bij te houden

5. Mijn sociale netwerk te beperken tot diegenen die mij voeden

6. Last but not least het mentale verhaal in mijn hoofd aanpassen van meer naar minder, van al het andere tot datgene wat bij mij hoort!

 

De winter geeft een tijd aan van soberheid, vertraging in snelheid, en naar binnen gerichtheid. Je richten op de essentiële dingen in je leven. Een natuurlijk moment dus voor jou om jouw levensstijl aandacht te geven. Echt even ruimte maken voor jezelf en voor hoe jij er voor wil staan als het moment weer aanbreekt om naar buiten te gaan.

 

Als lifecoach help ik jou graag op weg, mentaal maar ook fysiek (voeding en of beweging). En het lijkt misschien een overbodige luxe, maar echt een betere wereld begint bij jezelf! Dus in die zin is een bewuste levensstijl van essentieel belang. Grijp dit natuurlijk moment van soberheid aan om naar binnen te keren en met de belangrijke dingen bezig te zijn. Heb je interesse om hierover verder te praten met mij bel mij dan op 06-20010959 of mail mij op info@translucentlife.com of vul onderstaand contact formulier in en informeer naar wat ik voor jou zou kunnen betekenen. Check ook mijn holistische lifetsyle programma van 6 weken!